Maand met pensioen

Sedert 1 mei ben ik met pensioen. Klinkt oud hé. Maar het gaat.. met ups en downs, want veel meer dan het huishouden doen, was , plas en koken gebeurt er momenteel niet. Denk daarom om mijn memoires te schrijven. Nu is het vooral veel nr mijn ma gaan in het rusthuis, want ze moet voor haar ogen, oren, tanden, enzzz. En gezien ik thuis ben, ben ik de chauffeur. Zou wel willen mijn typtalenten onderhouden, daarom zal ik mij aan het schrijven zetten. Hier al een eerste deel : Geboren in 1963 , weet ik van mijn eerste levensjaren niet zoveel meer. Wij woonden toen op de Kortrijksesteenweg (nu Gentseweg) niet ver van de posterij. Wij woonden daarin bij mijn grootouders Augusta Vandenbroucke en Maurice Desmet. Wat zij deden, of hoe zij elkaar ooit leerden kennen weet ik niet. Enkel dat mijn grootmoeder van Moeskroen afkomstig was, en hierdoor de franse taal machtig was. Mijn vader is dan ook later naar moeskroen naar de school geweest waardoor hij vlot Frans praatte.. Hoewel, ooit zei hij tegen een vrouwtje in de Ardennen wiens echtgenoot overleden was : le coq est mort... en hij bedoelde de kok.. Nooit zo hard gelachen als toen.. Mijn grootvader overleed toen ik 1 jaar was, dus hem ken ik enkel van de fotos. Met mijn grootmoeder ging ik naar zee op vakantie in de caravan, naar De Panne. Soms gingen mijn nichten mee, enlater ook mijn broertje. Er was wel altijd iemand thuis als ik van school kwam. Naar school ging ik met mijn buurmeisje Marianne Goeminne. Jammer dat ze nu met moeite nog goeiedag zegt als ze mij tegenkomt. Veel met de poppen gespeeld, soms een beetje veel gezaagd aan haar vermoed ik want zij was enkele jaren ouder. En buiten door de spleetjes van de muur zitten kijken wat ze aan het doen waren... Mij ma werkte eerst van thuis als naaister van badjassen, en daarna als kassiersten in de GB, latere Carrefour. Pa was de eerste jaren garagist bij zijn nonkel in Gent, daarna verkoper van auto onderdelen in Kortrijk - Autox waar hij tot zijn pensioen ook gewerkt heeft. Toen ik 5.5 jaar was is mijn broer Jean Luc geboren. Veel hebben wij niet samengespeeld ; het leeftijdsverschil was te groot. Daarbij was hij een jongen, en ik een meisje. Toen ik 12 jaar was zijn wij verhuisd naar de Desselgemstraat - nu Schoendalestraat. Daar hadden mijn vader en moeder een nieuw huis gebouwd. Ikmocht dan ook met de fiets naar school. Mijn broer ook vermoed ik, hoewel ik dat niet meer exact weet. Na de schooltijd werden wij bij Marcella en Willy Vermoere opgevangen als mijn ma nog aan het werk was. Zij kende Marcella immers omdat zij ook van Dentergem afkomstig was geloof ik. Toen ik naar het middelbaar moest, mmoest iknaar Kortrijk gaan naar het Fort. Want mijn nichten zaten daar ook, en mijn ma keek daar vree naar op. Ik kon meerijden smorgens met mijn vader, en s avonds keerdeik met de bus terug. Het waren best eenzame jaren daar, ik studeerde super hard en graag, en was verschillende kerende de eerste van de klas. Latijn heb ik een paar maanden gedaan, maar die woordjes waren mijn ding niet. Ik leerde er wel Caroline Van Troys kennen, die tot nu nog altijd een vriendin is. Ik studeerde economische af, omdat ik boekhouden wou doen. Deed altijd graag iets met cijfers. Nu zou ik misschien meer een wiskundige of wetenschappelijke richting kiezen. Maar aan die leeftijd wist ik nog niet veel.. Daarna begin ik op aandringen van mijn ma regentaat nederlands engels geschiedenis te Eeklo. Ik leerde er MYriam Roman kennen, en nog 2 meisjes uit het Brugse, een zekere Caroline en iemand die Cobbaut heette met haar achternaam. Meer herinner ik er niet van. Ik deed het graag maar toch was ik gebuisd voor didactiek en nog een paar andere vakken. Ma was gloeiend kwaad en ik heb zelfs niet alle herexamens mee gedaan. Vond het wel ergens jammer. Ik was daar ook intern en heel eenzaam. Was ook heel streng, we mochten niet veel buiten, naar t stad, hoewel in Eeklo stad niet veel te beleven viel. Intussen had ik ooit een liefje.op mijn 18e hadden wij dansles op de middelbare school met de jongens van Sint Jozef en leerde ik Jo Theys kennen uit Marke. Een lieve jongen, mijn eerste liefje, heb hem later nog eens terug gezien, maar de klik was weg. later meer..